آثار رفاهی سیاستهای اصلاح یارانه ی غذا در ایران: کاربرد مدل تعادل عمومی قابل محاسبه

پرداخت یارانه ها یکی از سیاست های حمایتی دولت از بخش های اجتماعی و اقتصادی است. حمایت از مردم محروم، کاهش فاصله ی طبقاتی و افزایش رفاه عمومی از هدف های اجتماعی برقراری یارانه است. در سال های اخیر گامهایی برای اصلاح و کاهش یارانه ی غذا برداشته شده است. در این مطالعه آثار رفاهی پرداخت نقدی یارانه ی غذا با به کارگیری مدل تعادل عمومی قابل محاسبه بر پایه ی ماتریس حساب داری اجتماعی سال 1380بررسی شد. نتایج بررسی نشان داد که سیاست های پرداخت نقدی باعث افزایش رفاه خانوارها میشود، اما اگر پرداخت نقدی یارانه هدفمند نباشد، هزینههای دولت کاهش نمییابد. بنابراین در پرداخت نقدی یارانه ی غذا افزون بر رفاه خانوارها باید هزینههای دولت نیز در نظر گرفته شود. پیشنهاد میشود که پرداخت نقدی یارانه ی غذا هدفمند باشد.